My kop was nog altyd vol stemme. Awesome stemme met awesome
idees.
Daar is nog steeds stemme – maar deesdae noem ek hulle
“die ongoing organisasie van ‘n besige
mamma” En hulle is alles behalwe awesome.
(daar is nogals ‘n sielkunde naam vir “ongoing organisasie” – interne dialoog)
My interne dialoog herinner van goed wat onthou moet
word, goed wat gekoop moet word, goed wat gedoen moet word. Heel dikwels neem my
interne dialoog ‘n verwytende toon aan. Jy spandeer nie genoeg tyd aan jou kind nie.
Jy moes die situasie by die werk anders hanteer het. Jy moet meer kontak maak
met vriende en familie.
Moenie dink die gedagte aan duisende ander mammas wat
ook met ‘n interne dialoog van hulle eie sukkel, bring enige verligting nie.
(hoekom weet ek nie – voorheen het dit gevoel soos
versagtende omstandighede wat iemand oor my uitspreek as hulle met dieselfde
problem sukkel as ek, as hulle kan assosieer!)
Ek lees gisteraand in die Pienkboek van Sielkunde ‘n
ander mamma se interne dialog. Dit kon net sowel my eie gewees het!! Ons
almal se interne dialoog lei (van of meer) as volg:
Ek moet more ‘n uur of twee by die werk afknyp om
klere vir ons photoshoot te gaan
soek. Ek is nie oppervlakkig omdat ek spesiale klere wil aantrek vir ‘n
photoshoot nie – enige iemand wat al ooit op Pinterest was, sal weet hoe
belangrik die klere is. En ‘n professionele fotograaf is duur – ons kan net
sowel all the way gaan.
Eintlik het ek
nie tyd vir klere soek nie. En ek het so
baie werk. Dit voel net nie reg om in die winkels rond te hang as ek so baie het om te doen nie. Ek moet onthou om geld te trek
vir Maria. En om brood te koop. Anders het ons nie broodjies vir moremiddag se lunchboxes nie. Dan eet ek weer iets ongesonds en ek sukkel reeds so met die post-pregnancy
figuur.
Dis al 7 maande – wanneer gaan alles weer op die regte
plekke sit? Hoe de hel het Jennifer Lopez ‘n six-pack en dit na ‘n tweeling?! En ek moet nog die dagmoeder betaal. Voor ek dit doen, moet ek eers haar bankbesonderhede soek. Dis al die 10de van die maand – sy sal seker dink ek het nie genoeg geld nie??
Ek moet vanaand probeer om 'n ordentlike gesprek met Gert te voer. Al is dit net vir 10 minute. Ek moet hoor of hy klere het vir die photoshoot?! Ons moet almal bymekaar pas – wat ‘n gesukkel. Ek wens die bleddie photoshoot was al verby. Ek het nie nou krag hiervoor nie. As iemand sê ek moet smile en ontspan, wil ek sommer daai persoon klap.
Ek is mean.. en useless. En moeg. Ek is bitterlik moeg.
Ek wens die stemme in my kop wil net stilbly!! Ek wens my awesome stemme wil weer terugkom.
‘n Week later…….
Ek en Hannah is met ons elke dag klere photoshoot toe.
Gert is die enigste voël wat nuwe vere aangehad het. (Hmmm – is daar ‘n pun in die sin?)
Ons het die photoshoot oorleef en ek is baie tevrede
met die resultate. Dit was toe tog die moeite werd.
 |
| Ek en Hannah wou soos feetjies lyk met netrokkies en dalk nog vlerkies ook.........toe trek ons almal blou aan!!! |
Ek onthou nou: Karen het gebel terwyl
ons besig was met die shoot … ek het nog nog nie teruggebel, gewhatsapp of ge-enige iets nie. Ek sal ‘n plan moet maak
om van my te laat hoor........
Nota aan self: SHUT-UP INTERNE DIALOOG!