Monday, 21 November 2011

Dag 7 ..... deel 2

Dag 5

Ons het champers gereël by die werk. Liewe Heksie het uiteindelik van haar besem afgeklim – so voel die girls by die werk. Hulle wil dit graag vier. En daar vergeet ek die pienk bubbly by die huis. Toe ek terug ry om dit te gaan haal kry ek ‘n oproep die prokureurs kantore, wat laat weet dat die skei-sertifikaat gereeld is. Dinge val in plek. Oppad terug kantoor toe, kry ek ‘n oproep van ‘n vreemde nommer, ‘n halfbekende stem. Die plaaslike radiostasie laat weet my dat ek pizza gewen het. Ek het nog nooit iets gewen nie. Ek is uit my vel uit. Ek wil huppel en spring en skop en gil. Ek het gewen! Ek het gewen!! Die lewe kan nie beter nie. Dis die gelukkigste dag in my lewe.

Dag 6

Ek gaan na die naaste supermark vir benodighede. Ja, die duiwel was wragtig weer voor my daar. Die keer het hy nie jamrolls daar gelos nie. Franse truffels en trukse Turkish Delights en een of ander eksotiese nougat! Natuurlik het ek dit gekoop. Terug by die huis sit en bekyk ek die aankope. Toe bêre ek dit weg. En toe haal ek die truffles uit. Om een te proe. Want ek het 2 boksies gekoop, ek wil die een as geskenk gee en dis teen my beginsels om vir ander mense goed te gee wat ek nog nie uitgetoets het nie. Sê nou dis nie lekker nie?!

Dit is toe… hemels. Maar ek proe nie nog een nie. En die ander lekkergoed bly veilig in die kas. Dit gaan huis toe met die langvakansie. My pa se soettand gaan groot waardering daarvoor hê.

Dag 7

Die laaste dag van week sewe. Daar is nog net 3 weke van bootcamp oor. Ek gooi alle hoop by die vensters uit. Daar is nie ‘n manier dat ek in drie weke gaan vermag wat ek nie in sewe kon doen nie. Ek is gatvol. Dag 5 was ek die gelukkigste mens op die aarde, vandag die ongelukkigste. Ek is moedeloos. En kwaad. Vir die hele bleddie lewe. Ek is vies oor alle seer wat daar al in my lewe was. Ek is vies vir elke bleddie mens wat daartoe bygedra het. Of hulle nou bedoel het om seer te maak of nie, ek is kwaad vir hulle. Ek is sommer lus en haat hulle almal. Verdien ek regtig al die seer? En as ek dit verdien, so what? Van van al die ander evil people daarbuite wat gelukkig is. Hoekom kan hulle ‘n stukkie van die pie kry, maar nie ek nie?

En ek huil en huil en huil, sonder ophou. Want my “lewens-pie” is gemuf en vrot.

Gelukkig makeer die French truffels niks nie………

Thursday, 17 November 2011

Week 7 .... Deel 1

Dag 1:

Nogsteeds boos vir Kara Kroft gaan Google ek “how to kill a rhinoceros”
Die enigste topic wat my dalk kan help mission Rhino-killing is “HELP! I need to kill a rhino with nothing but a set of pliers and a keyboard!”  Ek is dus nie die enigste girl wat ‘n renoster probleem het nie?!

Ek gaan Google “how to find true love” Hierdie onderwerp is baie leersaam. Nie vir my nie, vir Kara Kroft. Vind jouself, wees gelukkig binne in jouself en die res sal mettertyd vanself gebeur. Klink goed vir my. Copy, paste en print. Kara Kroft gaan ‘n loveletter kry.

Dag 2:

Ek het die oproep gekry waavoor ek al ‘n jaar en ‘n half wag. Die you-are- now- officially- divorced phone call. Naas“I DO” is dit die mooiste woorde wat ek nog ooit gehoor het. Van nou af moet ek op alle offisiële dokumente in die divorced  blokkie tick.  Not really the way I pictured my life, maar dit kan gedoen word.

By bootcamp vertel die Beast dat ons vandag vroeër gaan klaar maak. Omdat hy ‘n date het! Eintlik ‘n werksfunksie, maar hy gaan blykbaar ‘n stukkie aan die arm ook hê. As ek nie op my eie wolk van divorced-euphoria gesweef het nie, sou ek dalk afgehaal gevoel het. Met ons bootcamp luck, laat daai Beast ons oefen nog lank na die afgesproke klaar maak tyd. Die date is òf nie baie hot nie, òf die man neem sy werk hopeloos te ernstig op. 

Dag 3

Die divorced after shock het my getref. Ek weet nie of mens so iets kry nie, ek dink so. Ek bewe, is naar en het ‘n senuwees wat vasdruk. Die stomme liggaam is tot die uiterste gedryf – deur die laaste 18 maande en ook met die bootcamp. Die arme ding het TLC nodig!

En by die Beast gaan ek dit beslis nie kry nie. Die man pik deesdae gans te veel op my. En skynbaar,  om alles te kroon, het hy nie ‘n jonnie (onderbroek/jockey)  aangehad met Dinsdag se bootcamp nie!! So sê Saartjie! Even na ses jaar van getroud wees, ek is steeds ‘n vurige anti-naaktheids aktivis. Kaal mense freak my uit!

Dag 4

Ek is omgekrap. Ek begin dink die boyfriend soekery was dalk een van my dommer planne. Maar toe smile die geluksgodin vir my. Want ek kry ‘n sms van die Kapokhaan. En hy vra of ek hom op Dag 5 wil join vir drinks. Ongelukkig kan ek nie, want ek het ‘n vuurpit om te bou. Ek bedank dit toe.

Maar nou het ek waarna ek gesoek het. Selfvertoue! I still got it!! I still got what it takes!!  Ek het al vrede gemaak dat MNR REG, DIE 2DE, ‘n bietjie jonger gaan wees as ek.

En Chuck is net die ou op wie ek my visier gaan instel. Chuck is jonk, intellegent genoeg, ietwat annoying omdat hy gedurig die beste wil wees, maar die feit dat hy van ballet hou, maak op daarvoor. En omdat hy weet hou om ‘n vrou te hanteer as sy PMS het. En dan die heel belangrikste: Hy’t die bene!

On second thoughts? Hmmmm, definitief! Dit gaan Chuck wees.

WANT CHUCK’S THE MAN!


Monday, 14 November 2011

Week 6 ... een laaaaaangg week

Dag 1

Ek het die laaste dag van week 5 in ‘n gat geval en nog nie daaruit geklim nie.  Ek is onvergenoeg. Naar, siek en net oor die algemeen ietwat moeg vir die lewe. Ek het besluit dat ek ‘n boyfriend gaan soek. Hoekom het ek nie maar net die ugly truth  ignoreer en in denial voortgelewe nie? Nou’t ek erken dat ek alleen is, en die gevoel van desperaatheid vat-vat aan my. En ek haat dit. Ek doen nie desperate nie.  Ek het myself belowe Mr Right die 2de moet my voete onder my uitslaan, sonder dat ek ‘n vingertjie hoef te lig. Ek het nie meer lus vir ‘n geflirt en ‘n gewonder “wil hy” of “wil hy nie”.

Die realiteits koninging Kiem Kardoes weet te vertelle dat sy “net eenvouding haar hart moes volg” en daarom het sy met daardie vreeslike lang man gaan trou. Al was al die tekens daar dat dit nie gaan werk nie. Moet ek dit nie ook doen nie?  My hart volg nie? Want die verstand sê een ding, die hart ‘n ander.  Kiem Kardoes het haar hart gevolg…….  Maar dan, ek dink nie Kiem Kardoes het verstand nie…..


Dag 2

Ons bootcampers het John herdoop. Hy heet nou THE BEAST. Wel, The Beast het nie vandag sy gewone tekkies aangehad nie, maar Crocs. Ek dog ek dood! Ek besluit dat dit nou regtig klaar en verby is met The Beast. Crocs walg my. Maar toe gaan trek The Beast sy Crockies uit, en kaalvoet mans walg my nie!! Dammit. Onderwyl ek besig is om push-ups te (probeer) doen,  kom staan The Bearfoot Beast by my en vra waar Kara Kroft dan vandag is? Byna val ek op my neus! Vir wat wil hy nou van Kara Kroft weet?? Hier suffer ek met ‘n garage pie sooibrand en bewonder sy kaalvoete en hy staan en vra uit na Kara Kroft!!

Dag 3

By die werk wil almal weet of the Beast al seine gegooi het. Ek weet nie. Vra hy na Kara Kroft omdat hy in haar belangtel of is dit sy manier om los praatjies met my te maak? Of maak hy sommernet los praatjies in die algemeen? My magic sensors is lankal dood. Ek tel nie meer chemistry vibes op nie.

Ek weet net dat midde-in week ses lyk dinge nie soos ek my geprentjie het nie. En ek weet sò kan mens nie swaerkry vir niks nie. Ek sal plan moet maak.

Ek neem ‘n stappie terug en bekyk my lewe. Ek sien werk, bootcamp, ‘n huis en ‘n tuin wat onderhou moet word, en dan nog bootcamp. En dan sosiale verpligtingtinge. Die realitiet van my daaglikse bestaan wil nie opmatch met my droom vir ‘n mooi lyf (PROJEK 30) nie. Nadat alles gedoen is wat moet gedoen moet word, het ek nie tyd/lus/energie om oulike gesondheidskossies te maak en boonop ‘n gesonde lunch box te pak nie. (let wel: ek noem nie eers naels cutex en voete skrop nie) Dit maak nie sin nie, ek het nie ‘n man nie, ek het nie ‘n kind nie. Hoekom het ek dan nie tyd nie? 

Probleem nommer 1 is maklik indentifiseerbaar – ek werk te veel. Oplossing vir probleem nommer 1 – werk minder. Dis do-able. Probleem nommer 2  is dat ek ongesond eet. Oplossing  - deur maaltye beter te beplan, sal ek gesonder eet. Dis moeiliker, maar steeds do-able.  Probleem nommer 3 – Alkohol en Aartappelskyfies. (AA)  Oplossing - ????


Dag 4:

Ek droom toe laasnag dat ek sulke pragtige dun beentjies het. Perfekte inspirasie. Begeesterde ekke, stormloop toe die shops. Op soek na ‘n kort-kort denim broekie, want ek het nou ‘n visueel op die eindproduk en ‘n broekie sal net as ekstra motivering dien. Nodeloos om te noem dat ek nêrens ‘n klein kortbroekie kry nie. En aan die begin van die seison was daar tonne. Ek weet: die teenagers met hul belaglike vuurhoudtjie-dun beentjies het dit natuurlik – met hulle ouers se geld – opgekoop. Ons bootcamp saam met 2 van die goed (teenagers) en hulle moet altyd “voor” wees met alles. Hulle lyfies baie “in my face”. Hulle attitudes  ook.  Ek HAAT teenagers.

Dag 5:

In die nanag van dag vier word ek wakker. En ek lê wakker. Ek dink aan die Nagmusiekkies wat Kara Kroft en ek vroeër vanaand gedrink het. Sy’t alweer ‘n slegte dag gehad. Sy sê dis werk en so aan, maar ek glo haar lank nie meer nie. Dis daai verdomde Renoster – die eks wat ons laat tripple decker pizza eet en bottels wyn laat drink.  Ek dink aan al die kilo’s wat nog moet af, voor ek 30 slaan, Desember vakansie voor die deur. Ek was eens Does met deursettingsvermoë – unstoppable. Nou’s ek Desperate Does. En ek besluit: maak nie saak watter tipe ongeluk watter vriendin tref nie, my ondersteuning sal in die vorm van raad en bystand geskied. Nie in die vorm van drank nie. (Uhmm o ja, Kara Kroft luister nie na raad nie)

Ek gaan koop kantoor meubels vir Klaas die Baas se kantoor. ‘n Man met ‘n denim kortbroek, blokkies hemp en das, 2 tekkies aan sy voete, help my. Toe verdwyn die vreemde skepsel. Dis net ek en ek alleen ‘n ‘n grote vertoonsaal vol meubels. Ek gaan lui klokkie op die ontvangstoonbank, en ‘n heelwat jonger man – in dieselfde verspotte kleredrag geklee – kom my te hulp. Hy verduidelik dis hulle spesiale klerekode vir 11.11.2011.

My sensors is toe nie so af as wat ek gedink het nie. Of hierdie outjie se seine is net super helder. Wat as daai nie flirt was nie nie, is my naam nie Does nie. Hy bied sommer aan om self die meubels af te lewer en vra my hoekom ‘n vrou soos ek nie getroud is nie. Ek sê hom toe dat ek my man vir ‘n jonger en ryker model wou inruil – die verkeerde woordkeuse  want ek skat Mnr Kapokhaan nie ‘n dag ouers as 23 nie.

Dag 6

Ek kan nie help om aan Kophaantjie en sy voorbarigheid te dink nie. Dis mos hoe ‘n ou moet wees as jy belangstel. Dis hoe The Beast sal wees as hy belangstel. Ek besluit om maar vir The Beast eers bietjie op die kantlyn te plaas.

Dag 7

Ek, Kara Kroft, Saartjie en Lalie ontspan langs die waters. Nie vir te lank nie, want Kara Kroft – always full of surprises,  los ‘n bom. Sy’t gister saam met die Renoster gekuier (cheating, womanising-loser) Ek bars ‘n aar in my kop. Ek wil vir Kara Kroft doodslaan. Ek wil haar in die waters gaan verdrink! Daarna vir Renoster, maar hòm sal ek eers laat smeek vir sy lewe.

Ek weet nie hoe ek die begrip “clean break” in haar kop gaan kry nie.

Ek het ‘n probleem  - ‘n onbelangstellende Beast en ‘n voorbarige Kapokhaan. Kara Kroft se probleem is egter nog  groter as myne. Sy het in ‘n gat van selfvernietinging verval en ek weet nie hoe omhaar daar uit te kry nie.  Ek begin dit selfs oorweeg om The Bearfoot Beast aan haar af te staan as rebound gay!

Ek is raadop. Ek het ‘n probleem. Ek gaan vir ‘n antwoord Google! Maar wat sal ek Google?

  1. How to find true love?
  2. How to kill a rhinoceros?

Of dalk…

  1. How to catch a beast?



Monday, 7 November 2011

Week 5....

Dag 1:

Ek was veronderstel om vandag die instrukteur op te chat. On the upside – ek het my sexieste oefenklere ingepak, die kortste broekie met die kaalste toppie. On the downside – ek het nie geskeer nie!! Dit het tot volg dat ek alles met knyp armpies doen en amper vir John onderstebo skop, toe hy my voete met een oefening wil oplig ter demonstrasie. Ek besluit ook sommer dat ek nou glad nie meer into John is nie.
Dag 2:

Ek sien op Facebook die pragtige Demi Moore lyk soos ‘n skelet noudat haar huwelik besig is om te verbrokkel. Damn, I would be so lucky.  Die verbrokkeling van my huwelik het nie sulke tipe voordele ingehou nie. Sommige mense se ongeluk is selfs beter as myne!

Vandag lyk John nou weer nie so onaardig nie. En as ek op die naat van my rug lê en sukkel om my bene in die lug te hou, en John kom hou my voete vas, wil ek hom vra om nooit weer te los nie. Maar of dit nou my oormoeg maagspiere is of my hart wat praat, weet ek nie. Ek is deurmekaar.  

Dag 3:

Patat het die drilsersant op facebook opgespoor. Hoe sy dit reggekry het sonder sy van, het ek liewer nie gevra nie, maar vind het sy hom gevind. Ons gaan kyk die man toe bietjie uit. Eintlik kyk ek net vir sy ouderdom. Jip, hy’s jonger as ek. Deesdae is almal.


Dag 4:

Bootcamp. John-dag. Wil ek of wil ek nie? Gaan ek of gaan ek nie? Moet ek of moet ek nie? Flirt ek of speel ek hard-to-get? Wie sê hy wil my ooit get? Gaan hy my raak sien as ek eerste kom met die hollery of is my kans beter as ek laaste kom? Moet ek ‘n enkel “verstuit”? En met ‘n fake verstuite enkel my kanse om ‘n mooi lyf te kry in die wiele ry? En sonder die mooi lyf die risiko loop om nie die aandag van ander potensiele kandidate te trek nie.  Iemand het eenkeer gesê :” Life is all about choices.” Dit was ‘n baie slim persoon.  

Dag 5 :

Ek het vandag my eerste maer word kompliment gekry. My Polo jeans pas, my Calvin Klein wil-wil te groot raak (dis my duurste kledingstuk!!) Ek kry ‘n sms van Koos Kat. Surprise, Surprise. Het so lanklaas van hom gehoor. Hy vra of ek nogsteeds so sukkel met die oortollige ekstra’s en reply met ‘n “J” toe ek hom van die bootcamp kaskenades vertel. Story of my life. Almal ken my stryd!

Dag 6:

Ek begin dink weer aan Demi M wat maerder raak en hartseer is. Ek worry nie juis oor haar hartseer nie, want ek is te jaloers oor sy maerder raak. En dat ek nou so moet sukkel. Dat ek ook deur pyn en lyding moes worstel en dat ek dit nogsteeds moet doen – in die sweet van my aangesig, op die naat van my rug, hygend na asem. Op soek na die mooiste lyf wat ek nog gehad het voor ek 30 raak met klein bietjie meer as 2 maande op die kalender.

Dag 7:

Ek gaat weer aan die dink. Ek wil eintlik ophou. Dink is nie goed vir my nie. Dag sewes ook nie. Ek is vol brose week spots. Ek twyfel of ek PROJEK 30 gaan maak werk en wonder hoekom ek nou juis in Januarie moet verjaar. Na die groot eetdae? Ek wonder wanneer Demi verjaar?

En ek wonder wat week ses gaan inhou?