Ek is steeds in Petoorsdorp en raak net al hoe meer bekoor deur die pragtige goedjies wat ek nie sien nie.
Ons was Saterdag op ‘n vlooimark en ek kon nie al die mooi indrink nie, maar ek het baie hard probeer. Ek het al die kontant in my beursie geblaas! En nie eers ‘n 10de gekoop van wat ek graag wou nie.
Ek het my hart verloor op sement- engeltjies met rooi hartjies, Coca-Cola kratte, bont palatso broeke, skildery van harte en polkadots, draadprodukte en KOS. Cupcakes, muffins, samoosas, tuisgemaakte souse. Ek weet nie wanneer laas ek so in my element gevoel het nie.
Deurentyd was ek bewus van die warm gevoel wat in my hart brand. Daardie – dis-wie-ek-is gevoel. Van al die kos en die mooi en die atmosfeer wat daar rondsweef. Tussen die skadu's van die bome wil mens net na feetjies soek wat deel moet wees van die bekoring - (oh come on - ek kan nie glo dis ek wat hier praat nie - daar is actually 'n sagte kant aan my) Ons besoek ook Malls en fabriekswinkels en maak planne om ‘n bank te beroof. In hierdie plek is daar te veel mooi goed. My oë kan dit nie hou nie.
Ons besoek ‘n kunswinkel – en toe verloor ek dit! Geen een mens se verbeelding is genoeg om daardie stukkie hemel op aarde te beskryf nie. As jy in die kunswinkel instap, verloor jy tred met die werklikheid. Mense en probleme bestaan nie. Net miljoene idees wat deur jou kop vlieg. Ek wil nooit weer hier weggaan nie - dis te vreeslik lekker! Dis te mooi!!!!!
En dan die realieit van die lewe wat insink. (sug)
Ek begin wonder hoekom ek so ‘n sucker is vir mooi goed. Ek wonder hoe ek ooit weer al hierdie idees in my kop gaan stil kry en wat ek gaan doen om al my drome te bewaarheid.
Ek dink aan die boot. Ek dink aan hoeveel geld ek kan spaar. En dan dink ek aan my mense. My vriende en familie. My plekke! Ek wil dit nie agter laat nie. Ek wil nie weggaan van my ankers in die lewe nie.
Dis hulle wat my vas en soort van op koers hou.
Maar ek wil iets anders. En daai iets gaan geld kos.
Ek sal ‘n bank moet beroof.
Maar watter een?